Το πένθος -που οι κραδασμοί της πανδημίας μετάλλαξαν από προσωπικό σε συλλογικό-, τα βιώματα ενός ακήρυχτου πολέμου αντιμέτωπα με την ανέσπερη χαρά της ζωής και η ιστορική συγκυρία της Παλιγγενεσίας συνθέτουν τον θεματικό καμβά τής ποιητικής συλλογής «Ανακρούσματα ηλιοστασίου». Τα 24 ποιήματά της ανακρούουν ήχους μελωδικούς και χαρμόσυνους, θρηνητικούς και παράφωνους, όμοιους με τις κλαγγές ενός φλαμίνγκο, ευλαβικούς και παρακλητικούς σαν προσευχές. Την κλίμακα των συναισθημάτων και των σκέψεων οριοθετεί η ελλειπτική τροχιά της γης γύρω από τον ζωοδότη ήλιο, η είσοδος του χειμώνα και του θέρους στην αστική φύση, στην έρημη πόλη, στη ρότα της ζωής. Η συλλογή απαρτίζεται από δύο ισομερείς ενότητες: «Ι. Χειμερινό ηλιοστάσιο» και «ΙΙ. Θερινό ηλιοστάσιο».